شهرستان داراب
شهرستان داراب
مساحت: ۶۵.۹۷ هکتار
ارتفاع: ۱۱۸۰ متر
محدوده:
از مشرق با حاجی آباد استان هرمزگان، از شمال به شهرستان های استهبان و نیریز، از مغرب با فسا، از جنوب با شهرستان های زرین دشت و لارستان
بخش ها: مرکزی، رستاق، فورگ و جنت شهر
شهرها: فدامی، دو برجی، داراب و جنت شهر
دهستان ها: رستاق، کوهستان، آبشور، فورگ، بالش، بختاجرد، پاسخن، فسارود، نصروان، هشیوار، قریه الخیر و قلعه بیابان.
شهرستان داراب با گستردگی ۶۵۶۰ کیلومتر مربع و به مرکزیت شهر داراب در جنوب شرقی استان فارس قرار گرفته است. این شهرستان با داشتن جاذبه های طبیعی بسیار، از زیباترین شهرستان های جنوبی استان فارس به شمار می رود.
شهرستان داراب از شمال به شهرستان های نیریز و استهبان، از شرق به استان هرمزگان، از جنوب به شهرستان های لار و زرین دشت و از غرب به شهرستان فسا می رسد. شهر داراب در ۲۵۴ کیلومتری شرق شیراز جای دارد.
جهت مشاهده آب و هوای داراب و پیش بینی آب و هوا، اینجا را کلیک کنید.
داراب، یکی از شهرهای قدیمی و تاریخی استان فارس است که در گذشته‌های دور با نام‌های دیگری چون «دارابگرد» و «دارابجرد» نیز شهرت داشته است. در مورد وجه تسمیه این شهر به داراب برخی از مورخان بر این باورند که نام داریوش دوم از پادشاهان ایران، بر این شهر نهاده شده است. فردی که در شاهنامه‌ی فردوسی از وی با نام داراب (داریوش دوم)، به معنی پدرِ دارا (دارا نام داریوش سوم است)، یاد شده است. گروهی از محققین نیز معتقدند که لفظ «جرد» يا «گرد» به معنای شهر و «دارابگرد» به معنای شهر داراب است. برخی دیگر اعتقاد دارند كه چون «داراب شاه» اين شهر را به صورت دایره ای شکل ساخت، آن را «دارابگرد» نامیده‌اند. بعضی نیز بر آن باورند كه «گرد» تصحيف «كرد» به معنای «ساخته» است. يعنی ساخته‌ی داراب (شهری كه داراب آن را ساخته است) که البته به نظر می‌رسد این روایت از دیگر روایات، صحیح‌تر است.
در این منطقه آثاری مربوط به پنج هزار سال قبل از میلاد (عصر سفال نخودی و مقارن با تمدن سیلک ۲ کاشان) توسط باستان شناسان شناسایی شده است. این منطقه، علاوه بر جاذبه‌های تاریخی که برخواهیم شمرد، دارای مناطق بکر و زیبای گردشگری طبیعی متعددی است که سالانه تعداد زیادی از گردشگران و توریست‌ها را به سوی این خود می کشاند. اقلیم گرم این منطقه، آن را به یکی از بهترین مناطق توریستی در فصل بهار و ایام با طراوت نوروز بدل کرده است.
جاذبه های گردشگری شهرستان داراب:
نقش شاپور (نقش دارابگرد)
نقش شاپور در دامنه‌ی کوه «پهنا» در چهار کیلومتری شهر داراب، قرار گرفته است. این نقش برجسته متعلق به دوران حکومت ساسانیان است که پیروزی شاپور اول بر امپراطوران روم را به تصویر کشیده است. این میراث ایران کهن به صورت مستطیلی به طول تقریبی ۹ متر و عرض ۵ متر است که تصویر شاپور را سوار بر اسب، به صورت تمام رخ در مرکز نقش برجسته کنده کاری کرده و در مقابل آن سه تن از امپراطوران روم مشاهده می‌شوند.
آتشکده آذرخش (مسجد سنگی)
آتشکدهای است در ۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر داراب و در دامنه‌ی کوه که به صورت صلیب و به مساحت ۴۲۰ متر مربع ساخته شده است. بنایی که تماما از کوه تراشیده شده و اثری شگفت‌انگیز از هنر دست انسان را نشان می دهد. «مسجد سنگ» یا «مسجد سنگی» از دیگر نام‌های شناخته شده‌ی این اثر کهن است که به نظر می‌رسد نیایشگاه مهرپرستان آریایی بوده، پس از گذشت زمان در دوران حکومت ساسانیان به آتشکده تبدیل شده و در اواخر قرن ۷ هجری قمری به مسجد تغییر کاربری داده است.
آسیاب سنگی
یکی دیگر از آثار تاریخی شهرستان داراب که در بخش شمالی آتشکده‌ی آذرخش این شهرستان (مسجد سنگی) واقع شده، آسیاب سنگی داراب است. این آسیاب سنگی متشکل از دو استوانه‌ی سنگی بزرگ است که در بالای کوه قرار گرفته و آب مورد نیاز آسیاب را تامین می‌کند. ساخت این آسیاب متعلق به دوران حکومت ساسانیان است و می‌توان آن را یکی از کم‌نظیرترین انواع آسیاب در تاریخ ایران برشمرد. طبق کتیبه‌ای که در بخش غربی ورودی آسیاب موجود است و به خط کوفی نگارش شده و متعلق به اتابکان است، از تعمیر و بازسازی آن در دوران اتابکان و قاجاریه و نیز استفاده‌ی مجدد آن در دوران ناصرالدین شاه حکایت می‌کند. آثار تاریخی و طبیعی بی‌شماری در شهرستان تاریخی داراب وجود دارد که می‌توان از چشمه‌ی گلابی، تنگه‌ی رغز داراب، تپه‌های باستانی مادوان و خسویه، قصر بهرام، قصر آیینه، برج شاه‌نشین، روستای نوایگان، سد رودبال داراب، آبشار کاسه‌رود، باغ جنت‌شهر، باغ فسارود، دحیه انصاری و آرامگاه سید علاالدین حسین پیرمراد نام برد.
مسجد جامع داراب
از دیگر بناهای تاریخی شهرستان داراب، مسجد جامع این شهر است که یکی از شاهکارهای معماری در نوع ساخت محسوب می‌شود. این اثر تاریخی متعلق به قرن ۱۰ هجری قمری و در زمان سلطنت شاه طهماسب اول است. معماری مسجد جامع داراب به سبک ساختمان‌های دوران حکومت سلجوقیان است که دارای ۴ مناره‌ی کوتاه به شکل ۱۱ ضلعی است که در چهار گوشه‌ی مسجد قرار دارد. تفاوت تزئینات انجام شده در این مناره‌ها از نکات جالب در مورد این اثر تاریخی است که در نوع خود منحصربهفرد است.
آتشکده آذرجو
این بنای کهن که به سبک چهارطاقی با گنبد ساخته شده، در فاصله‌ی ۱۰ کیلومتری از شهر داراب، قرار دارد که به «آتشکده‌ی آذرجو» شهرت یافته است. متاسفانه بر اثر گذر زمان، بخش زیادی از عمارت تاریخی تخریب شده و گنبد آن نیز ریخته است. «مروج‌الذهب مسعودی» روایت کرده است که این آتشکده به فرمان «اشو زرتشت» احداث شده است. گفته می‌شود که «زرتشت» به «یستاف شاه»، فرمان یافتن «آتش مقدس جمشید» را صادر کرده است. وی پس از یافتن این آتش مقدس در «خوارزم»، آن را به «دارابگرد» منتقل کرده و آتشکدهای برای نگهداری آن، ایجاد کرد. پس از آن شهر «دارابگرد» نیز احداث و در اوایل قرن چهارم هجری قمری این آتشکده به نام «آتشکده‌ی آذرجو» شهرت یافت. بنای آتشکده به صور چهارتاقی و با معماری به سبک ساختمان‌های دوران ساسانی با پلانی مربعی شکل، ساخته شده است. متاسفانه بی‌مهری‌های فراوانی به این اثر باستانی وارد و امروزه به اثری ویران تبدیل شده است.
منطقه شکار ممنوع چاه نفت داراب
منطقه‌ای زیبا، سرسبز، برخوردار از طبیعتی بکر و ناب در ۱۳۵ کیلومتری شهرستان داراب قرار دارد که به «منطقه‌ی شکار ممنوع چاه نفت داراب» شناخته می‌شود. این منطقه‌ی طبیعی پوشیده از تنوع جالبی از گیاهان بنه، بادام وحشی، درمنه، شقایق وحسی، ارس، قیچ، تنگرس و نیز محل زندگی حیواناتی همچون بز، قوچ، میش، پلنگ، گرگ، روباه معمولی، خرگوش، کبک، تیهو، دراج و … است.
مجموعه تاریخی نارنجستان داراب
این مجوعه ی تاریخی که در دهستان «فورگ» از توابع شهرستان داراب وجود دارد و مشهور به «قلعه‌ی نارنجستان» یا «نارنج قلعه» است، متشکل از بقایای یک قلعه‌ی تاریخی، تپه‌ای باستانی و آثاری باقیمانده از ساختمان مسجدی کهن و شبستان‌دار می باشد. امروزه تنها بخشی از ساختمان قلعه و دروازه‌ی ورودی آن برجای مانده است.
آثار شهر باستانی دارابگرد
دارابگرد یکی از کهن‌ترین شهرهای ایران باستان است که در فاصله‌ی ۶ کیلومتری از شهر داراب قرار گرفته است. این شهر که در گذشته به نام‌های دیگری همچون داراگرد شهرت داشته است، به نظر می‌رسد که اولین پایتخت حکومت ساسانیان بوده و باستان‌شناسان قدمت آن را برابر با حکومت هخامنشیان تخمین زده‌اند. دیوار مخروطی شکل بزرگی به ارتفاع حدود ۱۰ متر که با مصالحی همچون رس، سنگ و ملات آهک ساخته شده است، در اطراف این شهر تاریخی قرار دارد که پیشینه‌ی آن نزدیک به ۲۶۰۰ سال است که کهن ترین دیوار گلی جهان به شمار می رود. البته ارتفاع امروزی این دیوار باستانی به دلیل گذشت زمان به ۷ متر کاهش یافته است. از دیگر نکات مهم در مورد این شهر باستانی، واگذاری این شهر به امام حسن مجتبی (ع) در عهدنامه‌ی صلح بین ایشان و معاویه می باشد که نشات گرفته از اهمیت آن در طول تاریخ است.
گنبد نمکی دارابگرد
در برخی آثار و متون قدیمی به وجود کوه نمک و انواع نمک‌های سفید، سیاه، زرد، سرخ و سبز در دارابگرد و پیرامون آن اشاره شده است اما از نقش اصلی گنبد نمکی به عنوان مرکز شهر و محلی که قصر اصلی حاکم شهر روی آن بناشده، کمتر سخن به میان آمده است. همچنین در بیشتر منابع موجود نقش دیوار و خندق پیرامون گنبد نمکی، حفاظت از شهر و جلوگیری از هجوم دشمن ذکرشده، درحالی که یکی از نقش‌های مهم آن جلوگیری از شور شدن خاک‌های زراعی و آب‌های سطحی اطراف شهر بوده است. در اطرف تمامی گنبدهای نمکی موجود در زاگرس کفه‌های نمکی گسترش پیداکرده‌اند، زمین‌ها به شوره‌زار تبدیل‌شده‌اند و آب‌های سطحی شور شده‌اند و تا شعاعی از گنبد هیچ پوشش گیاهی به چشم نمی‌خورد. اما یکی از خصوصیات منحصر به فرد گنبد نمکی دارابگرد که آن را از سایر گنبدها متمایز می‌کند، آن است که مزارع سرسبز، این گنبد نمکی را در آغوش گرفته‌اند.
تنگه رغز داراب
تنگه زیبای رغز یکی از پر هیجان ترین و جذاب ترین و زیباترین طبیعت های استان فارس و واقع در شهرستان داراب است. طبیعت بکر و مکانی پر از چشمه های زلال آب با آبشارها و حوضچه های زیبا که شنیدن صدای آب در آنجا روح هر کسی را به وجد می آورد. آژانس گردشگران شیراز برگزار کننده ی حرفه ای دره نوردی در تنگه ی زیبای رغز همراه همیشگی شما خواهد بود.
تماشای ماهی های زیبا و نترس در حوضچه های تنگه رغز که به راحتی به شما نزدیک می شوند بسیار لذت بخش و دلنشین است. این تنگه در شهرستان داراب قرار داشته و با حدود ۶۴ آبشار و چشمه های فراوان ، از خوش آب و هوا ترین و بکر ترین مناطق طبیعتی ایران و استان فارس محسوب می شود.
مهم ترین آبشارهای این تنگه
آبشار نگین با ارتفاع ۱۶ متر، آبشار بوم رنگ به ارتفاع ۷ متر، آبشار مسعود به ارتفاع ۸ متر، آبشار گلاب حوضچه به ارتفاع ۱۱ متر، آبشار فتح به ارتفاع ۸ متر، آبشار حکمت به ارتفاع ۱۱ متر، آبشار کبوتر به ارتفاع ۲۵ متر، آبشار جام به ارتفاع ۹ متر، آبشار دماغه به ارتفاع ۱۲ متر، آبشار آذرخش به ارتفاع ۶۵ متر، آبشار یادگار به ارتفاع ۴ متر، آبشار وداع به ارتفاع ۴۶ متر.
بهترین زمان سفر و بازدید از تنگه رغز
تنگه رغز به چشمه ها و آبشارهای پر آبش معروف است، بنابراین بهتر است در فصل های پر آب یعنی بین ماه اردیبهشت تا اوایل مهر به آن سفر کنید که هم با منظره و چشم اندازهای زیباتری روبرو شوید و هم گرمای سوزان تابستان را با خنکای آب و نسیم آرام برخاسته از آن، کمتر کنید.
نکاتی مهم قبل از سفر به تنگه رغز
با توجه به اینکه حشره های این منطقه زیاد است، بهتر است حتما همراهتان پماد یا اسپری ضد حشره ببرید.
هنگام آب نوردی بهتر است به جای نوشیدن از آب حوضچه ها، بهتر است مستقیما از آب چشمه بنوشید.
از کوله های ضد آب استفاده کنید، به دلیل اینکه وسایل تان حین دره نوردی خیس نشوند.
حتما قبل از سفر اخبار هواشناسی را چک کنید، چراکه باران های شدیدی در این منطقه می بارد.
در طول مسیر تنگه رغز لانه های کبوتر زیاد است، بنابراین مراقب باشید به آنها ناخواسته آسیب نرسانید.
چطور به تنگ رغز برویم؟
برای رفتن به این تنگه ی زیبا اول از همه باید خودتان را به استان فارس و از آنجا به شهرستان داراب برسانید. بعد از طی یک مسیر ۳۵ کیلوومتری در جاده داراب شیراز، به گردنه ای به نام دراکویه می رسید. بعد از آن باید مسیری خاکی را بپیمایید که حدود ۲ ساعت ادامه دارد و ممکن است کمی خسته کننده باشد، اما بعد از تمام شدن این جادبه ی خاکی وقت آن می رسد که دست به کار شوید و این بار ادامه ی مسیر را با پای پیاده بپیمایید. بعد از کمی پیاده روی به چشمه به یدک می رسید و بعد از کمی سنگ نوردی و گذر از سنگ های بزرگ، به چشمه ی تنگ رغز می رسید.
آبشار فدامی
یکی از جاذبه‌های گردشگری در شهرستان داراب، پدیده‌ای طبیعی به نام «آبشار فدامی» است که در شهر «فدامی»، در منطقه‌ی «فورک» یا «فرگ» قرار گرفته است. از نکات جالب و منحصربهفرد این آبشار زیبا، حضور چهار نوع آب گرم، سرد، شیرین و شور است که در فاصله‌ی ۲۰ متری از آن، پس از ترکیب با یکدیگر، استخری طبیعی با منظره‌ای چشم‌نواز و زیبا را بوجود می‌آورد. تفرجگاهی دوست‌داشتنی که به یکی از تفریحگاه‌های شهرستان داراب تبدیل شده و دارای ارتفاعی بالغ بر ۱۵ متر است.
* روستای لایزنگان:
لایزنگان روستایی است کوهستانی که از شمال به شهرستان نیریز، از جنوب به روستای نوایگان و قلعه بیابان، از شرق به کوهستان بخش رستاق و از شمال غرب به روستاهای شکرویه و مروارید متصل می باشد و در جنوب شرقی استان فارس و شرق داراب قرار دارد.
روستای لایزنگان به ماسوله زیبای جنوب مشهور است. این روستا به طور کامل شرایط و اوضاع جوی و اقلیمی یک نقطه میان کوهی را دارا است و از نقاط سردسیر شهرستان محسوب می گردد. آب و هوا در این روستا در فصل زمستان بارانی و برفی است و در فصل تابستان هوا نسبتا خنک است.
مردم لایزنگان مردمی مهمان نوازند و از مهمانانی که در تابستان به آنجا می آیند به خوبی پذیرایی می کنند.
روستای لایزنگان یکی از بزرگترین تولید کنندگان عمده گل محمدی در استان فارس و ایران است و بالغ بر ۵۰۰۰ هکتار گلستان دیم محمدی و حدود ۵۰۰ هکتار گل محمدی آبی در آن وجود دارد.
از این روستا گل های محمدی را به سراسر ایران بخصوص قمصر کاشان می برند. گل های محمدی در مکانی به نام سرحد (سردحد) وجود دارند. در این مکان شب ها بسیار سرد و روزها هوایی خنک و نسبتا گرم دارد.
باغ ها سهم عمده ای را در زیبایی و گردشگری این روستا برعهده دارند. بخصوص از اوایل فصل بهار تا اوایل فصل پاییز که قابلیت تنوع و سیاحت را دارا می باشد. از جمله باغ های این روستا می توان به باغ های زیر اشاره کرد:
باغکر: منطقه ای بسیار دیدنی با درختان بلند و قطوری که سر به فلک کشیده واقع در هشت کیلومتری شرق لایزنگان که با درختان گردو، سیب، زردآلو، انار و بادام و با چشمه و آب زلالش منطقه ای منحصر به فرد را خلق کرده و دارای یک استخر سیمانی پر از آب و درختی بسیار تنومند به قطر شش متر می باشد و مکان مناسبی برای تفریح، استراحت و اسکان می باشد.
چاه ریگو: در منطقه غرناک (حدود ده کیلومتری نرسیده به لایزنگان) در شرق لایزنگان قرار دارد و با درختان، میوه ها، چمن ها و چشمه زلالش مکانی با صفا را ایجاد کرده است.
کل خوش آب: در این باغ درختان سر به فلک کشیده و چمن زار های بلند منظره ای شگفت آور به وجود آورده که چشم هر بیننده ای از دیدن آن خیره می ماند. در کنار راه، استخری به چشم میخورد که در فصل تابستان مکان مناسبی برای شنا می باشد. آب این منطقه از درون شکافی که در ۱۵ متری استخر می باشد، تأمین می گردد. این منطقه به دلیل آب شیرین و گوارا یکی از خالص ترین آب های منطقه محسوب می شود که هر ساله افراد زیادی برای تفریح و گردش به این منطقه زیبا می آیند.
گلو آبک: منطقه ای خوش آب و هوا دارای درختان بادام، گردو و انار که سر به فلک ساییده و شاخه در شاخه قفل شده اند و دارای چشمه ای است که از شکاف سنگ بیرون می آید و همچنین دو استخر یکی با عمق دو و نیم متر و دیگری با عمق یک و نیم متر می باشد که مکان جالبی برای دوستداران طبیعت می باشد.
سسنک: این باغ زیبا حد فاصل کل خوش آب و کل کبوتر بوده و باغی با ظاهر آراسته و درختانی تنومند و دارای استخری به عمق دو و نیم متر و درختانی چون انار، گردو، توت، بادام می باشد.
نیگو: منطقه ای زیبا دارای درختان قطور واقع در شرق لایزنگان با راهی سخت گذر که در ۲۰ کیلومتری لایزنگان قرار دارد و یکی از دور ترین باغ های روستا به شمار می رود. ارتفاع آن بالغ بر ۲۲۰۰ متر و در پشت کوه مفک قرار دارد. از محصولاتش می توان بادام، گردو، زردآلو، گل محمدی، انگور و … را نام برد که درختانش از چشمه ای زیبا آبیاری می شوند.
غار های لایزنگان:
غار لای سنه
غار معدن گاه (به عمق بیش از پنجاه متر و قطر دهانه نیم متر)
غار باغ کر (به عمق بیش از پانزده متر و قطر دهانه دو متر)
غار پیرنو (به عمق بیش از پانزده متر و قطر دهانه نیم متر)
غار پیر شیخ علی (به عمق حدود هشت متر و قطر دهانه حدود دو متر)
از غار های دیگر می توان به غار گلو آبک، پس کمانه، چاه شمسی، چاه زرد و … اشاره کرد.
برچسپ ها:آبشار فدامی, آتشکده آذرجو, آثار شهر قدیم دارابگرد, آسیاب سنگی, تنگ رقز کجاست, جاذبه های داراب, جمعیت داراب در سال 95, جمعیت داراب در سال 96, داراب, داراب جمعیت, داراب کجاست, در سفر به داراب، از کجا دیدن کنیم؟, دیدنی های داراب, روستای لایزنگان, شهرستان داراب, طبیعت داراب, عکس داراب, غار باغ کر, غار پیر شیخ علی, غار پیرنو, غار لای سنه, غار معدن گاه, مسجد جامع داراب, نقش شاپور
ارسال نظر